ओक कुटुंबियांचे अनुभव

पुज्य चितळेबाबांसमावेत शशिकांत आणि मागे चिन्मय ओक

ओक कुटुंबियाचे अनुभव

संकलन शशिकांत ओक Mo: 9881901049. Email:shashioak@gmail.com

आमचा चितळे बाबांशी संबंध गेल्या १०-१२ वर्षापूर्वीपासूनचा. परिचय झाला. स्नेहाचे संबंध झाले. घरोबा वाढला. वेळोवेळी बाबांनी दिलेल्या आशीर्वादाने, सल्ल्याने, घरगुती, वैय़क्तिक समस्यांवर मात करता आली. दिवसे दिवस श्रद्धा व आदर वाढत गेला. आमच्या संबंधी घडलेले काही प्रसंग, किस्से सादर करत आहे.

पुज्य चितळेबाबा

आमच्या कुटुंबाचा म्हणजे सौ. अलका, मुलगा चिन्मय, मुलगी नेहा व मी, हवाईदलातील निवृत्त विंग कमांडर शशिकांत ओक, असा सर्वांचा परिचय नवा असे जरी म्हणालो तरी माझी व बाबांची ओळख खुप जुनी १९७६च्या कानपूरच्या पोस्टींग पासूनची. गणेशपूजेच्या काळात बाबा त्यावेळी गणेशपुजेची आरास करण्यात व नाटकाच्या स्टेज निर्मितीच्या धामधुमीतले बॅक स्टेजचे महत्वाचे सहकारी. त्यांच्या चैतन्यदायक उपस्थितीमुळे बळाची व कष्टाची कामे सुसह्य होत. मी त्या काळात नाटकाच्या प्रॅक्टीसमधे गुंतलेला असे. मधल्यावेळेत गरमागरम चहाचे घुटके घेता घेता गप्पा रंगत. त्यात बाबांचा सहभाग असे. त्या काळात ते हवाईदलातील लोकात ‘भूतनाथ’ म्हणून प्रसिद्ध होते. मात्र त्यावेळी त्यांच्या अलौकिक शक्तीची माहिती मला नव्हती.

बऱ्याच वर्षानंतर १९९७ साली एकदा लेहच्या ऑफिसर्स मेसमधे विंग कमांडर संजय वझेशी परिचय झाला. त्य़ाच्या कडून बाबांच्या सामर्थ्याची महती कळली. त्यानंतर १९९८ मधे पुण्याला पोस्टींगवर आल्यावर रीतसर भेट घेतली तेंव्हा पूर्वीच्या आठवणींना उजाळा मिळाला.

चि. चिन्मयचा अध्यात्मिक विषयांकडे जात्याच ओढा. आमच्या बरोबर त्याचीही ओशो वाङमयाची कॅसेटची, पारायणे घडली. ओशो आश्रमात जाऊन सक्रीय ध्यान व अन्य ध्यान पद्धतींचा त्याने सराव केला. पुढे बाबांच्या प्रेरणेने गुरुदीक्षा घेतली. त्यांच्या मार्गदर्शनाखाली ध्यान धारणेला सुरवात केली. सुरवातीच्या काळातच त्याने प्रगती छान दाखवली. ग्रहण काळात बाबांसमावेत छातीभर पाण्यात उभे राहून कडक तप केले. गुरुवारच्या पूजेस न चुकता उपस्थित राहून तर कधी तर कधी पत्यांच्या रंगदार दश्शी पकड खेळात बाबांसमावेत विरंगुळ्यात तो समाविष्ट होतो.

मीही बाबांकडे शनिवारी सकाळी ध्यानाला जात असे. २-४ बैठकीत ध्यानातून माझे विमान अंतरिक्षात अतिदूर गेल्याचे बाबांनी ध्यानाने ताडले व अंतरिक्षात भ्रमण करणारा माझा मानसिक पतंग वेळेवर खाली ओढून आणला. पुढे कै. हिंगमिरे यांच्या आकस्मिक निधनाचे निमित्त होऊन माझी साधना खंडित झाली. ती पुन्हा सुरू झालीच नाही. असो.

पत्नी सौ. अलकाच्या प्रेमळ आग्रहाखातर बाबा सौ वहिनींच्या समवेत एकदा लोणावळा तर नंतर श्री. हिराभाई बुटालांच्या चि. कौस्तुभच्या विवाहानिमित्ताने कोकण ट्रिप झाली. बाबांचा मनमोकळा स्वभाव, नेहा, चिन्मयची त्यांच्यावरची अटळ श्रद्धा, हवाईदलातील प्रदीर्घ अनुभवाचा संगम यामुळे त्यांचा सहवास आम्हा सर्वांना हवाहवासा वाटतो. सौ. वहिनीना ही सौ. अलकासमावेत मनमोकळ्या गप्पात समावताना सहल केंव्हा संपली कळत नसे.

१९९८ साली पितृश्राद्ध करण्याचा त्यांचा सल्ला व सहभाग आम्ही अमलात आणला. त्यानंतर एका ऑटो रायटिंग मधील संदेशाद्वारे स्वर्गीय वडिलांनी श्राद्ध कार्यातून केलेले तर्पण मला पोचले असे आल्यावर बाबांनी करवलेल्या श्राद्धाचे महत्व मला कळले. चि. नेहासाठी मघा नक्षत्र शांती करण्याचा आदेश मिळाल्यावर ती शांती केली अन लगेच नेहाला सुयोग्य वर मिळाला. चि. चिन्मयच्या विवाहाला होणाऱ्या विलंबाचे कारण जालंधर नाथबाबांनी नाग दोष असे सांगितले होते. २००८ साली चि चिन्मयच्या नागपीडा शांतीच्या हवनानंतर त्यांना लागलेल्या ध्यानातून त्यांनी माझ्या वडिलांचा नागलोकातील वासातून घडलेल्या सुटकेचा आश्चर्यकारक उल्लेख केला व विलंबाचे कारण शोधले.

चितळेबाबा सांगतायत लढायच्या युक्त्या... !!

चितळेबाबा सांगतायत लढायच्या युक्त्या... !!
पुज्य चितळेबाबा दरवर्षी आमच्याकडे गणेशोत्सवात दर्शनाला येतात. यावेळी आमच्या सुनबाईंनी नुकत्यासजवलेल्या हॉलची पहाणी करायला बाबा आवर्जून आले होते. त्यावेळी चिन्मयाच्या मित्रांना बाबा आपले स्वरक्षण करायला सांगत असताना त्यांनी तीन समोरून आणि एक मागून कोणी हल्ला करायला आले तर कसे लढावे याचे प्रात्यक्षिक दाखवले. त्या दिवशी बाबांच्या व्यक्तिमत्वाचा नवा पैलू कळाला.
ते सांगत होते कि सुरवातीच्या काळात हवाईदलातील मल्लांच्या संघातून त्यांनी बक्षिस मिळवले होते. त्यांचा दरारा एक दमदार कुस्तीगीर म्हणून होता.

पुज्य चितळेबाबांचे जळगावातील साधकांच्या घरी आगमन... पुष्कर काळे...

साधक मित्र हो, दि 13ला आमच्या कडे सोळासोमवारच्या व्रताचे उद्यापन होते त्याचे निमंत्रण पुज्यबाबांनी स्वीकारले. त्यावेळी काढलेले काही फोटो...

ज्ञान सागरातील मोती - श्रीपाद श्रीवल्लभ लीला वैभव ग्रंथातून...

ज्ञान सागरातील मोती	कथनातून विविध विषयांची माहिती व उपदेश
प्रश्न - "दिगंबरा दिगंबरा श्रीपादवल्लभ दिगंबरा " या नामजपाचा अर्थ काय?  (अ. 16 पान 148)	उत्तर : दिगंबर म्हणजे वस्त्रहीन हा अर्थ इथे अभिप्रेत नाही. दिक् म्हणजे दिशा किंवा सीमा. ८ दिशांना आपण आकाशाच्या सीमा मानतो. इथे अशा सीमा नसलेल्या अंबराचे सर्वत्र व्यापलेले तत्व असलेल्या जगतगुरूंचे आपण त्रिवार उच्चारण करतो. ​ ...
प्रश्न : मानवी बुद्धिचे तत्व काय? ती किती प्रकारची असते? ( अ. 16 पान 143	उत्तर : श्रीपादवल्लभ म्हणाले, 'मानवाच्या बुद्धी विकासानुसार त्याच्या जीवनाचे सार्थक होते. ही सात प्रकारची असते. १. जिज्ञासा किंवा पंड बुद्धी : विषय लक्षात घेऊन वा ऐकून त्यावर गप्प न बसता त्या विषयाचे तत्व पूर्णपणे जाणण्याचा प्रयत्न करणार्‍या बुद्धीला पंड किंवा संकल्प बुद्धी देखील म्हणतात. यात त्या विषयाबद्दल तळमळ आणि आसक्ती लागते. २. मेधा : काही लोक ऐकलेले जसेच्या तसे ग्रहण करून स्मरणात ठेवतात. हिला स्मरण शक्ति असे म्हणतात. मेधाशक्तीचे सामर्थ्य चेहर्‍यावरील तेजाने स्पष्ट दिसते. विश्वा​तील​कल्याणासाठी महान कार्ये घडतात. त्यामुळे किर्ती, प्रतिष्ठा, प्राप्ती होते. ३. चार्वि : कल्पना करण्याच्या निपुणतेला चार्वि बुद्धी म्हणतात. आधुनिक वैज्ञानिक शोध, विभिन्न वाङ्मय प्रकारे कार्य यातून घडते. अहंकारामुळे, दुरुपयोग करून पतनास ही कारणीभूत होते. ४. चत्व : विषयावरील तपशील जाणून, ऐकून घेण्याची उत्सुकता, असलेली चिकाटी बाळगणारी बुद्धी. ज्यांना चिकाटी नसते ते सुरवातीला सांगितलेले ऐकून विचारात पडतात. नंतर शेवटचा शब्द ऐकून दचकून विचाराच्या बाहेर येतात. स्वतः विचारात पडल्याने गुरूंनी काय सांगितले ते ऐकूच आलेले नसते. मग आजुबाजुला शिष्यांना विचारतात.  ५. गृहीति : गृहीति म्हणजे ग्रहण बुद्धी. यात ऐकलेल्या मुद्दयांचे ग्रहण करणे व त्या विषयात आपली भावना जोडून यथार्थ समजणे. यात शास्त्र वाक्ये चांगली अवगत होतात. अशा व्यक्ती समाजाचे, देशाचे भले करतात.  ६. श्रौति: गुरूची सेवा करताना सहनशीलता बाळगणारी बुद्धी. ही समोरच्याला जोडणारी सहनबुद्धी आहे. संपत्ति, विद्या, उच्चपद सहनशक्ती कमी पडल्यामुळे व्यर्थ जाते. ७. प्रतिभा : वरील सहा भागांच्या प्रकाशालाच प्रतिभा म्हणतात. वाक्चातुर्य, सत्यवचन ऐकणाऱ्याला शंका होण्याची संधी न देता विषयाबाबत सोदाहरण सांगण्याच्या बुद्धीला प्रतिभावंत म्हणतात.  ....
प्रश्न  : "निरंतर स्मरण करणाऱ्यांचा योगक्षेम मी पाहतो". असे गीताचार्यांचे अर्जुनाला निमित्तकरून  भगवान श्रीकृष्णांनी म्हटले आहे. पण जीवनाच्या अनंत गरजांच्या गराड्यतात क्षणोक्षणी चिंतनाचे विषय बदलात. त्यात भगवत चिंतनाचे संकल्प हवेत विरून जातात. नुसतेच निरंतर चिंतन करत  राहिले तर अन्य कार्य कसे करायचे?  (अ.21 पान 179)	उत्तर : आपल्या मनाला दोन कामे करायची शक्ती आहे. उदाहरणाने पटकन लक्षात येईल. तुम्हाला  लग्नासाठी जायचे आहे. त्यावर विचार करत तुम्ही स्नानाला जाता. परत येऊन पाहता तर एक दागिना जागेवर दिसत नाही. शोधाशोध करूनही सापडत नाही. निराश होऊन चालणार नसते. लग्नाला तर वेळेत जायचे आहे. दागिना नंतर सावकाश शोधू. म्हणून लगेच लग्नाला पोहोचता. पण रस्त्यात, तुमचे मन कशाचा विचार करत होते? लग्नात सर्वांशी बोलता, सगळीकडे गडबडीने फिरताना, वधुवरांचे अभिनंदन करताना, नजरेने इकडे तिकडे पहाताना, कानांनी इतरांचे बोलणे ऐकताना, मनात मात्र दागिन्याचा विचार चाललेला असतो. मनात विचारांचे काहूर उठते. शोधून मिळाला तर खूप आनंद आणि नाही मिळाला तर अपार दु:ख. यावरून हे समजते की आपल्या मनाला दोन प्रकारची शक्ती असते. ज्यामुळे एका विषयावर विचार करीतच समोरची कामे सुद्धा सांभाळता येतात. दागिन्यांविषयी चिंता करीत असताना सुद्धा लग्न समारंभात सर्वांशी सुरळीत व्यवहार चाललेला असतो. मन दोन्ही कार्ये करीत असल्याचे यावरून कळते. किंमती वस्तु न दिसल्यामुळे मन त्याचे सतत चिंतन करत राहते. म्हणजे मनाला अनन्य चिंतन माहिती असल्याचे दिसते. भगवंत रूपी अमूल्य वस्तूचे भौतिक दागिन्याबाबतच्या चिंतनासारखेच चिंतन करू शकलात तर अनन्य चिंतन होऊ शकते. दागिन्यांचे चिंतन केले तर तो दागिना मिळेल किंवा मिळणार नाही. परमेश्वराचे चिंतन करू शकल्यास तुम्ही गमावलेल्या ज्ञानासह बाह्य संपदा आदि तुम्हाला जितके द्यायचे तितके भगवंत सोय करून देतो व  दिलेल्याचे सदासर्वकाळ कवचासारखे उभे राहून रक्षण करतो. असे हे वचन आहे. याचा शोध करून सफल व्हा. हीच मानवजन्माची सार्थकता! अशा प्रकारे श्रीपादवल्लभांनी  उपस्थितांना बोध केला.  ​....​
प्रश्न : गुरूसेवा किती प्रकारे केली जाते?  (अ.22 पान 183)	उत्तर : गुरूची सेवा चार प्रकारे केली जाते. १. स्थान शुश्रूषा - आश्रम स्वच्छता. २. अंग    शुश्रूषा - स्व शरीर पवित्र ठेवून गुरूच्या देहाची सेवा. ३. भाव. शुश्रूषा - गुरूच माता-पिता अशा परमेश्वरीय भावनेने सेवा करणे. ४. आत्म शुश्रूषा - गुरूंचा भाव जाणून वागणे.
प्रश्न : आपण सदशिष्याची लक्षणे विषद करावी. (अ.22 पान 183)	उत्तर : आता सदशिष्याची नऊ लक्षणे सांगतो. १. अहंकार रहित, सन्मानापासून दूर राहणे. २. निर्मत्सरत्व, मत्सररहीत असणे. ३. दक्षता, आळस नसणे. ४. निर्ममत्व. ममकाररहित. ५. गुरुसेवा परायणत्व. ६. निश्चलत्व, चंचलता नसणे. ७. परमार्थ जिज्ञासा. ८. अनसूयत्व, असूया रहित राहणे. ९. पवित्र सत्य भाषण. ...

अध्याय 6 नरसावधानींचा वृतांत

अ.         6 श्रीपाद श्रीवल्लभ संपूर्ण चरित्रामधील कथांतील माहितीचा तक्ता नरसावधानींचा वृतांत
अ.	पान	चर्चा कोणाकोणात होत आहे?	स्थळांचा उल्लेख नकाशा संदर्भ व उपलब्ध फोटोसाठी नावावर क्लिक करा	कथाभाग	श्रींचे वय/ प्रवासाचे अंतर कि. मी.	नकाशा दर्शन
6	39	तिरुमलदास पुढे शंकर व माधव यांना श्रींच्या आठवणी सांगतात.	पीठापुरचे कुकुटेश्वर मंदिरà	एकदा श्रींच्या समोर एका योग्याने प्रत्येक माणसाला व देवीदेवतांच्या मूर्तींना प्रभावलय असते ते मी पाहू शकतो. म्हणून पीठापुरतील कुकुटेश्वराच्या मुर्तीचे प्रभावलय व त्यातील रंगछटा पहायला लागला. तिथे त्यांना श्रींची प्रभावळीत निळ्यारंगातून प्रेम व करुणाभाव जाणवला. प्रभावळीच्या रंगभेदांवरून जन्मसिद्ध चातुर्वर्ण्याच्या व्यक्तींचा शोध घेता येईल का?  चतुर्वर्ण व्यवस्था कशी निर्माण झाली? अन्य वर्णाच्या लोकांनी उपनयन करावे का? यावर खल होऊ लागला. तेंव्हा श्रींनी म्हटले दुसऱ्याचे प्रभावलय पहायच्या मूर्ख प्रयत्नात व अन्य चर्चात जीवनाचा वेळ व्यर्थ घालवू नका असे सुनावले! नियमनिष्ठेत ब्राह्मण, क्षत्रिय, वैश्य, क्षुद्र समान आहेत. नियमनिष्ठेने आचरण असेल तर त्यांचेही उपनयन करता येईल. ज्ञान सिद्धी मिळवण्यासाठी जाती, वर्ण, कुल, लिंग, वय अशी कुठलीही आडकाठी नसते. अशा चर्चा, वादावादीत निष्णात नरसावधानी नामक बगलामुखीचे उपासक मोडता घालत.		कुकुटेश्वर मंदीर
	41	पुढील कथानकातून बापन्ना अवधानी मल्लादि गाव सोडून कसे आले? गंगाधरसुताला गुरूचरित्र कथन करणारे सिद्ध हे तर ते नव्हेत?		श्रींच्या आईचे वडील बापन्नांना अवधानी जाणकार ज्योतिषी व यज्ञ करण्यात तज्ज्ञ होते. त्यांच्या यज्ञाने पाऊस पडला.  पीठिकापुरातील प्रतिष्ठित नरसिंह वर्मांची गाय जवळच्या शामलांबापुरम (सामर्लकोटा) गावातील खाटिकाकडून सोडवली गेली म्हणून सर्वांच्या आग्रहाने ते पीठिकापुरात वास्तवाला आले. शेती करत घरदार करून राहू लागले. त्यांची कीर्ती व प्रतिष्ठा दूरवर पसरली.  त्यांना वेंकावधीनी मुलगा व सुमती नामक मुलगी होती. डौलदार व्यक्तिमत्वामुळे तिला सुमती महाराणी म्हणत. गोदावरी प्रदेशात ऐनविल्ली गावात घंटिगोडा आडनावाचा, अप्पल लक्ष्मीनरसिंह राजशर्मा नामक, भारद्वाज गोत्रीय तरूण राहात असे. पुजा करताना त्याला पीठिकापुरातील बापन्ना अवधानींकडे वेदविद्या शिकायला जायचा आदेश मिळाला. बापन्नांनी त्याला ठेवून घेतला. कालांतराने त्याचा सुमतीराणीशी विवाह झाला. पुढे दोन पुत्र झाले. पण मोठा जन्मजात आंधळा व दुसरा पंगू होता. नंतरच्या वेळी विविध दृष्टांतातून दत्तप्रभू जन्माला येतील असे संकेत मिळत गेले.  तिथे आशुतोष नामक तरुणाने नाडीग्रंथ वाचून सूचित केले की गणेश चतुर्थीच्या उष:काली सिंह गगनात, चित्रा नक्षत्रावर तूला राशीत जन्मलेले बालक दत्तावतारी असेल. ती भविष्यवाणी नंतर खरी ठरून त्याला श्रींच्या आज्ञेने नेल्लूर भागातील पेंचलकोना जवळील कण्व तपोवनात जायला सांगितले. कालांतराने महाराष्ट्रात कण्व मुनींच्या वाजसेनीय शाखेतील माझ्या अवतारात तू पट्टशिष्य होऊन माझ्या अद्भूत लीला प्रत्यक्ष अनुभवशील! असा आशीर्वाद त्यांना मिळाला.	82 किमी. 577 किमी.
6	45	तिरुमलदास शंकरभट्टला सांगतात	श्रीपादांच्या बाललीला	माझी मल्लद्रिपुरापासूनची जुनी ओळख असल्याने मी बापन्नाच्या व राजशर्मांच्या घरचे कपडे धूत असे. कारणवश मला नरसावधानींचे कपडे धुवायला लागत पण मला ते आवडत नसे. एकदा मुद्दाम नाटक करून माझ्यावर त्यांनी आरोप करून शिक्षा मिळावी म्हणून गाऱ्हाणे नेले, पण माझी निरपराध म्हणून सुटका झाली. नंतरच्या कथाभागात श्रींनी दरिद्री नरसावधीना पुढील जन्मी दरिद्री ब्राह्मणाच्या घरातील तुझ्या अंगणातील भाजी खाईन व पुरलेले धन देईन, वांझ गाईच्या दुधातून तिला पुढील जन्मी मुक्ती देईन, तांत्रिकांला ब्रह्मराक्षसाच्यारुपात मृत करून अनुग्रह करीन म्हणून आश्वासन दिले. श्रीपाद मला भेटायला धोबीघाटावर येत, म्हणून मी त्यांना विनंती केली की आपण ब्राह्मण आहात आपल्याला असे गल्ली बोळातील वस्तीत येणे शोभा देत नाही. त्यावर श्री म्हणाले, अरे त्या नीच नरसावधानीं ब्राह्मणापेक्षा तू ब्रह्मज्ञानासाठी तळमळणाऱा रजक कुलातील जन्मधारी उत्तम ब्राह्मण तूच आहेस. माझ्या भ्रूमध्यात हस्त ठेवून त्यांनी शक्तीपात केला. माझी कुंडलिनीशक्ती जागृत झाली.		बालयोगी रूपातील श्रींचा पीठापुरातील दर्शन
	49	पुढील कथा भाग उद्या बोलू म्हणून थांबले.	नरसावधानींचे नीच पुर्वचरित्र	पहिल्या पाढदिवसाच्या दिवशी श्रींनी  बापन्नांना आठवण करून दिली की पुर्व जन्मीचे आपण सत्य ऋषी आहात. श्री शैल्य व गोकर्णातील अनिष्ट शक्तींचा नाश करून मला ती अधिक शक्तीशाली करायची आहेत. मी 16 वर्षापर्यंत आपल्या घरी राहीन.	1वर्ष	सामलकोटच्या कुकुटेश्वर मंदिराचा परिसर
	45	श्रीपादवल्ल्भांची जन्म कुंडली	दि 17 ऑगस्ट 1320 गणेशचतुर्थीला जन्म उषकाली सिंह लग्नात चित्रानक्षत्रावर		अ.4 पान 27 वर 23 मे 1336 हा दिवस तिरुमलदास म्हणतात की शुभयोगांनी युक्त  अति उत्तम आहे. तज्ज्ञांनी यावर प्रकाश टाकावा ही विनंती.